“Beni asla bulamayacaksın” demiştin son görüşmemizde
ve eklemiştin; “bensiz hep karın ağrısı çekeceksin” diye.
Her gece yargıladım düşüncelerimi.
Çoğunun da idamını talep ettim.
Neden, niçin, nasıl sorularına bir cevap bulamadan,
ipe giden fikirlerim oldu.
Yargısız infaz yaptım çok defa. Seni değil,
hep kendimi suçladım.
Buhranlar içinde yaşadığım geceler hiç de az değil
sevgilim.
Dökülen bir sonbahar yaprağında,
yüzün aksediyor gözlerime…
Evet! Söylediğin gibi belki hiç bulamayacağım seni ve içtiğim
haplar karın ağrımı dindirmeyecek.
Küçük, sıcak bir yuvamız da olmayacak belki.
Bebeğimiz de olmayacak küçük ağzı ile
sana, yeşil buğulu gözleriyle bana benzeyen.
Ama sen hep olacaksın benim yüreğimde.
Kızım olacak belki yıllar sonra.
Senin izdüşümün olmayacak onun yüzünde.
Biliyorum.
Ama ona senin ismini vereceğim.
Yaşadığım aşka,
bitirdiğin yerden devam edeceğim.
Kayıt Tarihi : 6.12.2011 23:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

yüreğiniza sağlık..ilhamın bol kalemin daimi olsun...
TÜM YORUMLAR (4)