Bitirdi Beni Şiiri - Avni Temiz

Gidişin değil de, aşk ateşinle;
Kalbimi yakışın bitirdi beni.
Güneşi andıran o gülüşünle;
Gönlüme akışın bitirdi beni.

Yol verdim gönlümün amaçlarına,
Tırmandım dağların yamaçlarına,
Yad eller değince yar saçlarına;
Masumca bakışın bitirdi beni.

Sevdikçe aşarım sanardım kaf’ı,
Gün geldi dilimde söyledi gaf’ı,
Karşılıksız sevda dediğin laf’ı;
Beynime çakışın bitirdi beni.

Varmıdır bilmem ki gerdanda benin,
Gülleri andırır o güzel tenin,
Bundan yıllar önce ağlarken senin;
İçini çekişin bitirdi beni.

Sevda heyecanı yok mu solunda,
İstesen olurdum senin kolunda,
Ben seni görünce yayla yolunda;
Ceylanca sekişin bitirdi beni.

Kurumuş ağaçta nar tanesiydin,
Yüreğime düşen kar tanesiydin,
Bilirsin gönlümün bir tanesiydin;
Gözyaşı döküşün bitirdi beni.

Kimi gün hüzünlü kimi gün hoştum,
Kimi gün sel gibi çağlayıp coştum,
Yıllarca aşkının peşinden koştum;
Yayla da yokuşun bitirdi beni.

Sen gittin gözlerim yollarda kaldı,
Gönlümde bu sevda yıllarda kaldı,
Sana hasretliğim kollarda kaldı;
Gül gibi kokuşun bitirdi beni.

07.02.2015