İçimdeki yangın ruhumu sardı,
kibriti de sen ateşi de sen.
böyle tutuşup yandığıma bakma,
Tüm yangınlar sönecek biraz gülersen.
Fırtınaları dinecek içimdeki denizin,
Bahtıma gün doğacak dönüp gelirsen.
Yokluğunda benliğim,
Dümensiz bir gemi oldu.
Bir liman aradı sığınılacak,
Kaç kez karaya oturdu,
Kayboldu yolunu şaşırarak.
Ama şimdi anladım ki,
Sensizlik en büyük acıymış,
En güvenli limanmış sevginle ve
seninle yaşamak.
dönersen ne olur gençliğini de getir,
Getirebilirsen hadi maziyi getir,
Yetmedi mi sence bu kadar ceza,
Çık gel zeytin gözlüm hasreti bitir.
imcinitas/Mamak..
İlker Murat ÇinitaşKayıt Tarihi : 14.3.2009 21:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlker Murat Çinitaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/14/bitir-hasreti-2.jpg)
Mümkün olsa hasreti bitirirdim,
Güzel duygularınıza böyle cevap yazmak geldi içimden.Kaleminize sağlık.
TÜM YORUMLAR (1)