Soğuk soğuk ter dökeriz
Susuşlarımızın girdaplarında
En olmaz dediğimiz
Ve en dibe vurduğumuz zamanlarda
Çığlıklarımızın yankısı duyulur
Kulakları sağır edercesine yeryüzünde
Bu kaçıncı dibe vuruş
Ve bu kaçıncı çöküş
Yüreğimizin derinlerinde
Tedavisi mümkün olmayan
Habis bir ur gibi sarar içimizi
Ve çığ gibi büyür beynimizde
Çöküşün vahameti
Hiç sönmemecesine yanan
Mabetteki isli bir mum ışığı gibi
Hüzün verir benliğimize
Gitmez gözümüzün önünden
Kapkara o isin görüntüsü
Bitimsiz değildir hiçbir aşk
Her aşk biter günün birinde
Ve her sevgi yok olur
Değer vermeyenin yüreğinde
Uçup giden ruh
Anılar bırakır sevenin kalbinde
Ve bir de resimler vardır elinde
Her bakıldığında azap veren
İnsanı kahreden
Bir mahkum gibi ruhuna kilitleyen
Ve ölüme kadar susuşlar bırakan.
23 Mayıs 2016, Halide Köksal
Halide KöksalKayıt Tarihi : 19.3.2018 23:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!