dikenli kırbaç bedenimde
inlemekte yorgun yüreğim
hemen kapatıp kapılarımı
çocukluğumu içiyorum
dut ağacını ver baba
tulumbanın sesini uzat
özledim o sesi
unutmadan kiraz ağacını
kiremitten düdük / bardak
bir kolu kopmuş bezbebeğim
saçımdan kesip de saç yaptığım
şimdi nerede / özledim
yoktu parlak ayakkabılarım
sıcak kül koyardı annem tabanına
kara lastikten çizmelerimin
o külün sıcaklığını bile özledim
içtikçe çocukluğumu parçalanıyor kırbaç
şahlanıyor yorgun yüreğim
bir kiraz gibi dallarındayım
bitimsiz bir kaynak gibi çocukluğumun
Kayıt Tarihi : 6.2.2008 12:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
......((((Büyüklerin dünyası kötülüklerle dolu..Hatırlayınca eskileri..çocukluğumun sığınağında bulurum kendimi..Anneciğimi..kollarını açmış beni bekler bulurum..((((
gerçekten neşe dolu yüreği sevgiyle çağlayan bir köy kızısınız anladığım kadarıyla.biz orta yaş gurubu çok şanslıyız hayatı doya doya yaşadık her şeyi gördük.saygılarıma en içten sevgilerimide dahil ediyorum
Güzeldi tebrikler Nuray kardeşim
sıcak kül koyardı annem tabanına
kara lastikten çizmelerimin
o külün sıcaklığını bile özledim
Sevgili şairim Nuray hanım, şiirinizi büyük bir beğeniyle okudum. çok harıka, bana çocukluk hayatımı hatırlattınız. sizi tebrik ediyorum. sevgi ve saygıyla, uğurlarken, tam puanımla selamliyorum.
TÜM YORUMLAR (44)