nemli duvarlara asılı fotoğraflar gibi
ıslak gözlerimde durur hayalin
her şey o son bakışta donup kalmış sanki
ne başlangıcı ve ne de bitimi var zamanın
şurada, kalbimin attığı yere saplı bir kurşun gibi
kımıldadıkça kanıyor gözlerin
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta