Bitiksel Kurgu (2) Şiiri - Volkan Doğan

sokak lambaları kararacak çok sevdiğin bir sokaktan geçerken,
yüreğin üşüyecek başka bir kalbe sığınamadığında,
korkutacak kafanın içindeki sesler, dinmeyecek kulaklarında yalnızlığın feryadı.
sindirecek herşeyi bünyen
vazgeçmeyen hislerin bindirecek üstüne acıları.
ağalayacaksın çok sevdiğin sokağın başında
çıldıracaksın sonunu görünceye kadar..
en sevdiğin umursamazlığın sırtında acıtacak ağırlığı
ezecek vazgeçtiğin umutların, hatrını saymadığın gözler ufalayacak gözlerini.
'hiç' olacaksın sonunu merak ettiğin hayallerinde.
Yaşamayacak, ölemeyeceksin, göremeyeceksin, bilemeyeceksin.
Giremedikçe sıcak evinin kapısından içeri gülemeyeceksin.
Evin olmayacak en basitinden,
uyuyamayacaksın istemediğin bir rüya başlarken,
sabah uyanabilmenin tadını unutacaksın.
yutulacaksın,
-onların- egolarında çocuk kalacaksın,
harcanacaksın,
kanatmadığın tek yaran kanayacak
inlerken zevkler içinde
içinde kayıp giderken,
çok sevdiğin adamken,
tek amacı seni sikmek olan ibne.
sebebin olacak, farketmeyeceksin!