Bitik Şiiri - Nuran Talyak

Hasretin
Kelimelere sığmaz en kuytu yerde
Karanlık bocalıyor düşen damlaların ecrinden
Sırım sırım, durmadan akan
Her düğümü helak boğazımın yutkunuğu
Sessizliğin insafsız yokuşunda
Sol yana dönen uzuvlarım pişmanlık içinde
Çeviriyor başını, görmemek için
Yıkıntılarımı

Oy yar
Gitmeden sen
Biliyordum o günün geleceğini
Hazırladı benini damarlarım
Çatlamayacağına dair ettiği sözlerle
Gittin
Sözünde duramadı
Buz yanıklarının merheminde
Dirhem dirhem eridi bedenim

Geri dönmeyeceğini bile bile
Lanetler edip gerekliliklerin tümüne
Ellerine koşuyordu ya yüreğim
En sevgili,
Küçük sevgili
Dimağımda tadının utançlığıyla
Başım eğik…
Kalkabilmek istedim, bitik halimle
Dermanım sende
Dudaklarının iki hecesinde
Dizlerim isyanda senin geldiğin yere
En sevgili
Küçük sevgili
Güle güle- çıkamadı çığlığımın içinden
Suskunluktu
Biriktirdiğim yangınlarımın
ömrüme cefası
Sevgi okunun deliciliğinde
Davaydı…
Yasaldı…
Yasaktı…
Ruhunun kalkanlarından çekip geriye
Ellerinden tutup sımsıkı
Gitme dileğimin utancı
Sen görmedin
Yüreğim kıpkızıl kor
Yüzümün arsızlığından
Arkandan baktım
Kan revan güneşin rengi
Geçenler akşamüstü sarhoşluğunda
Ufkun alacalığının keyfini sürerken,
Dudaklarımda senden kalma
Eski bir gülücükle
Şimdi diyorum
Küçük sevgilim
Güle güle…

01.09.2012- Van

Nuran Talyak
Kayıt Tarihi : 1.9.2012 19:09:00