Bitik Şiiri - Salim Kanat

Zaman mânâlar döşüyor insan yüzlerine
Anbean değişen mimikler …
Lisanı yeryüzünde hiçbir kavme benzemeyen
İnsan yüzlerini okumak yoruyor beni.

Çoğu insan farkında değil yüzlerindeki rengin,
Boyanan zaman tarafından ve gittikçe koyulaşan…
Ve çizgiler elbette.. yollar misali
Her biri önemli hatıralara açılan

Okudukça insan yüzlerindeki mânâyı
Kaşıma yerleşen koyu çaresizlik;
Haydi adını da koyalım şuracıkta: ‘tik’
Âdeta diyor: “Bu adam bitik! Bu adam bitik! ”.

Unut!

Unut baharın sarhoşluğunu
Güllerin kokusunu çimenlerin rengini
Unut meyvelerin tadını
Kuşların ötüşünü

Unut ağaçların gölgesini
Derenin şırıltısını
Unut denizin sığını derinini
Unut teninin ürpertisini

Unut semanın kucağında sakladıklarını
Güneşi yıldızları ve mehtabın ışıklarını
Unut hayale açılan kapıları
Gerçeğe dönen hülyâları

Unut güleç insan yüzlerini
Beşerî sevgileri gönül serüvenlerini
Unut karşı cinse meylini nefsinin
Aceleci beklentilerini içinin kuytularında
Keşfedilmeyi bekleyen

Unut dünyasal makam ve mevkileri
Başarının tadını yenilgi acısını
Unut kurduğun düzeni
Gönüller kıra kıra fikrini yora yora

Unut süslü elbiseleri
desenli kıravatları havalı şapkaları
seni olduğundan fazla gösteren
unut neyin varsa uhdende

unut güvendiğin yakınlarını
eşini dostunu arkadaşını
unut dostluğu düşmanlığı
küslüğü kırgınlığı
unut ne varsa dünyaya dair bildiğin
ne varsa hayatın içinde
unut ne varsa sana unutturan
cennetin rengini cehennem ateşini