Bitik Şiiri - Suzi Ayyıldız

Yoruldum işte, çok yoruldum...
Güçlü görünmekten…
Yüklerin altında ezilirken gülümsemekten…
Taşıyamayacağım kadar ağır, kırık bir yürekle hayata tutunmaktan…
Canım yanarken, dudaklarımı ısırarak gülümsemekten…
Ve hep iyi görünmekten…
Omuzlarım düşerken, kambur olmuş her acıyı, her yarayı seve seve taşımaktan…
Yoruldum işte, çok yoruldum…

Heveslerim, dilimde unutulmuş bir şarkı gibi kaldı…
Ben deli gibi severken, sevdamın sureti gözlerim solup gitti…
Bir ömrü, tek bir bakışa sığdırmaya çalışırken,
Ektiğim umutlar hiç filizlenmeden,toprağım da kurudu, soldu, …
Anlayacağın ben yavaş yavaş öldüm, fakat kimse görmedi…
Aldığım her nefes, ciğerleri mi yakarken, içimdeki kaleler de tek tek yerle bir oldu…
Tutunduğum dallar, birer birer kırıldı…
Ve her gün bir duvar daha ördüm etrafınma,
Fakat sonunda, o duvarların altında yine ben kaldım…
Her gün biraz daha gömüyorum yüreğimi, anlayın…
Yoruldum işte, çok yoruldum…

Suretini gözlerime zincirledim,
İsmini anarken, hayalini dahi düşüncelerimden kovdum…
Oysa
Canım yanıyordu..
Benim canım yanarken, senin haberin bile olmadı…
Ben sevdanın ateşiyle yanarken,
Sensiz, boğulurken kocaman bir deryada,
Sessizliğimin içinde çürürken, yüreğim bir yudum su bile bulamadım boğulduğum deryada…

Şimdi;
Sana acı vermemek için, bir yasak daha koydum…
Ve yine yanarak, seni unutmaya çalıştım…
Yoruldum işte, yoruldum…

Artık gülmek istiyorum, anla…
Ağrısız, dudaklarımı acıtmadan,
Canımın her zerresi sızlamadan…
Çocuklar gibi, saf ve tertemiz…
Gülmek istiyorum...
Ve en çok, sevilmek istiyorum…
Hiçbir şeye takmadan, karışmadan…
Bir yürek var, ama kocaman yükler taşımadan sevilmek istiyorum...
Yoruldum işte yoruldum,

Beni anlayın, artık daha fazla taşımak istemiyorum bu yüreği…
Yoruldum...