Tayma Şiiri - Mahmut Küpeli

Önce Kıraç Ata konuşsun, desin olacakları:
Yafes'in soyunu; tunç bilekli, kutlu ocakları...

Bir çadırdan yayılsın, kör acun kahpece dönerken;
Okun düştüğü yer, kutlu yurt: "Ötüken'e" konarken...

Mete binsin doru atına, durmadan 'beş yüz' gitsin!
Bir emir buyursun orduya; Çin'i setinden etsin!

Han buyruğuna uymayan erlerin hali ne ola?
Boğulsun yayın kirişinde, akmasın kan toprağa!

Haydi ulu dağlar aşalım, çaşıtlar bizi yaktı!
Yurt: "Ergenekon" denen yerde demirler neden aktı?

Gel yine düş önümüze düşler gibi Börteçine!
'Yüz bin mızraklık' öcümüz var, girelim kalleş Çin'e!

Buyruğudur Mete'nin: "Kağan Kürşad göğe ok çeksin!"
Gök ağlasın kırk yiğide; kırk gün kırk gece dileksin!

Düşmanlar açmışken otağımızda derin yaralar;
Kanımızı kımıza katıp birleşelim andalar!

Ve "Ol!" desin Gök Tanrı; kut insin Türkün Başbuğuna!
Toplansın erler, kağanın kurt başlı dokuz tuğuna!

Ulu kağanımız Oğuz acunu bize pay etsin:
Mete şarkı, Fatih garbı, Baybars şimali 'Hay' etsin!

Şanlıdır tarihin; anlatılmaz ki birkaç satırla!
Dünün atsız ve adsız kahramanlarını hatırla!

Bak; Mete'nin atı, Kürşad'ın oku, Timur'un usu,
Ulu kocaların duası, Kağan Oğuz uykusu...

Ey koca Türk; sen artık düşmanı göğsünde uyutma!
Damarlarında dolaşan bu asil kanı unutma!