Biteviye Şiiri - Mustafa Ocak

yaz geceleri ülserlidir terlemem
beynimden bedenime dalga dalga yayılır
avuçlarımda durur avuçlarını arar
iki ayrı düş gibi ayrı düştüğümüzü
sorgulayan damlalar

sen siyahlar mı giyinirsin
mum ışığında kitaplar mı okursun bilemem
yoksa mum ışığında giyinip
siyah kitaplar mı okursun
birbirinin karanlığına boyanmıştır
siyahlar ve mumlar
ve bunu belki ben bile çözemem

sevgilimsin
uzun bir şiirin hâlâ ilk dizeleridir sensiz temmuz
mükerrerdir sözlerim sevgin karşısında
ki inançla ve umutla yoğrulup
gece yarılarında dudaklarından pay alırlar
peşi sıra günler peşi sıra haftalar

sırnaşık bir yorgunluğun ardından
sabah teslimiyetlerinde hatırlanır yalnızlık
‘uyku ve unutkanlık gittikçe derinleşir’
yaşamın dürtüleriyle uyandığım an
asırlar yüklenmekle viran olan aklıma
ilkin vakur gözlerin gelir