Nankör birisine gönül verirsen,
Her gün için için için erirsen,
Bir de efkârlanıp aşka gelirsen,
O zaman dünyanı yıkar gidersin.
Sıla da gurbette hasretin artıp,
Mazide çekilmiş resimler yırtıp,
Gönlünü boşaltıp kapılar örtüp
Meçhule yürüyüp çeker gidesin.
Can verdiğin düşman bilir tanırsın,
Herkesi sen kendin gibi sanırsın,
Dünya bir cehennem sen günahkârsın
Atarlar ateşe yanar bitersin.
Yaşarsın bir şeyin anlamı olmaz,
Yüreğin ömürden nasibin almaz,
Sevgi nefret olur eseri kalmaz,
Her nefeste canın çıkar bitersin.
Umutların hâyal duygular yalan,
Aşk denince mecnun,gözleri dolan,
Sevdayla kavrulup yüreği solan,
Çiçeğin açsa da sen çöllerdesin.
İstanbul 06 10 2011
Ramazan KılıçKayıt Tarihi : 10.10.2011 02:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)