Biterken Şiiri - Sinan Erdoğan

Yanık kokar sevdamın ucunda eteği salkım saçak
Buruşturulup atılmış umutlarım okunmadan mektup gibi
Gecesiz gündüzlere gebe ruhlarla, sarmaş dolaş sabahlarda
Sormadığım kuş kalmadı gözleri kimi görüyor şimdi diye

Azalmış acıların içinde tek artan solgun anılar
Unutulmaya yüz tutan mutlu günlerin sarhoş bakışları
Yalnızlık bile öylesine sarhoş ki yanımda şişelerden
Soramaz kendi sebebini, okşarken kederimin mağrur gözlerini

Sabah güneş doğmayı unutmuş günlerdir gecedeyim
Damga damga göğsümde öfkeler düğümleniyor şimdi
Sınırlara gelmeden evvel aklım nerdeydi ben nerdeydim?
Şimdi nerdeyim, dünya nerde, insanlar nerde, sen nerdesin?

Sarışın kargalar, esmer günlerde seçilmiş umuduma bülbül diye
Olmayan gülleri derer gönül bahçemden eli kanlı bahçıvan
Sesim çıktığınca bağırsamda duymazsın ki beni yüreğinin kulağı yok
Bir martının çığlığında saklanmış korkulardan bi haber yaşar gidersin