Biter mi Bilmem Şiiri - İbrahim Çiçek

Yine gam yükümü aldım sırtıma,
Bu yükle bu yollar biter mi bilmem.
Çok ağırdır yüküm bakmam tartıma,
Bu yükle bu yollar biter mi bilmem.

Bu dertler elinden olmuşum verem,
Aslı ateşinden tutuştu Kerem
Bir meçhul yola düştüm giderem,
Bu yükle bu yollar biter mi bilmem.

Diyar diyar gezdim düzü ovayı,
Herkes farklı hayal eder sunayı
Mecnu’nun gibi bulamadım Leyla’yı
Bu yükle bu yollar biter mi bilmem.

Ne suyum var ne nanım var ne param
Azdı artık, kanar sinemde yaram
Yitirdim pusulamı nereye varam?
Bu yükle bu yollar biter mi bilmem.

Çare için çok aradın hekimi,
Artık taşıyamam derdin yükünü
Deli gönül der ki var dök içini,
Bu yükle bu yollar biter mi bilmem.

İbrahim’im karaları giymişim,
Bir çıkmaz sokağa varıp girmişim,
Neler işitmişim neler görmüşüm,
Bu yükle bu yollar biter mi bilmem.