Biter İken Şu Üç Günlük Yaşamım

BİTER İKEN ŞU ÜÇ GÜNLÜK YAŞAMIM

Biter iken şu üç günlük yaşamım
Meçhul hala atim neye hamile
Bu akşamken belki de son akşamım
Geçer ömrüm türlü elem gam ile.

Bir su misal akıp gitti zamanım
Onca vakit ne çabuk da tükendi
Olmasaydı kalpte az çok imanım
Olur, idi yaşam havfın ta kendi.

Kalan yıl mı yoksa ay mı vadeden?
Ne kaldıysa bilmek gerek kıymetin
Kulluk ister sana cennet vaat eden!
Taat yoksa gülmez sana bil ati’n!

İstiyorsan bekadaki o mutu
Sermen gerek bir ömür’ü yoluna!
Ve yalnızca alıp Rabdan komutu
Olman gerek hakkı ile kul ona!

Bir fitneyken mal ve evlat külliyen
Kolay değil imtihanı kazanmak
Hep kaybetmiş onu başka belleyen
Doğru demiş demek onu yazan Hak!

Öyle çok ki cilveleri hayatın
Sabretmeyen şaşar elbet yollarda
Fayda etmez sonra ah’ın heyhat’ın
Sona erer mahşer günü yol har’da!

İstemezsen düşmek keder elem’e
Zerre şaşma Kur’andaki tariften!
Sakın uyup sen de ele âleme
Medet umma dinden ırak Ariften!

Her konuda önder iken Muhammed
Düşme sakın saptıranın peşine!
Onu sana gönderene çok hamd et!
Sokma gayrın sevgisini döşüne!

Önce sensin muhatabım ey nefsim!
Sonra sözüm müştakların cemine!
Son hurucu yapana dek nefesim
Koyma artık yanlış sözü demine!

Cihat ŞAHİN
01.06.2020-İZMİR