Rüzgar yağmuru getirir derler,
Bulutları takıp koluna.
Seni ne getirir?
Kahve fallarım da yalan çıkar olmuş.
Sen çöle düşen yağmur tanesi
Varlığa sahip olamadan yok olan.
Seni rıhtımlarımda boğarım demiştim
Fırtınaya ne hacet?
Dediğimi yaptım.
Gözlerin özün gibi sahte.
Hiçbir zaman hak edemeyeceğin
Sevda yükünü taşımaktan acizsin.
Boğazına takılan her lokmada
Beni hatırla.
Çünkü nöbetçidir gırtlağında ellerim.
Düşünemeyeceğin düşlerin
Ustası oldum ben.
Topraktaki solucanın gün habersizliği gibi
Çamura batmaya alıştın sen.
Sanma! Ben sende bittim.
Nice baharlar görmüş çınar gibiyim.
Sen benim herhangi bir mevsimim.
Bir tiyatro oyunuyduk belki de
Unut şiirlerimi, yazdığım sözlerimi.
Ben, sadece iyi bir oyuncuydum sahnede
Rol icabıydı herşey.
Gerçek sandığın,
Rüyalara sığmayan gördüklerin bitti
Ve artık perde kapandı güzelim.
Kayıt Tarihi : 8.6.2014 16:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!