Kendi yaşam hamurumdan,
Hergün parçalar koparttım,
Kimine sevgi,
Kimine acılar kattım.
Bir parça sevgi dilenmekti dileğim,
Beceremedim,
Doğru kişiye yanlışı,
Yanlışa doğruyu dağıtmışım,
Anlayamadım, algılayamadım.
Durgun sular da bile,
Azgın dalgalarla boğuştu yürek,
Karıştı birbirine duygularım,
Sakin limanlar aradım durdum.
Kayalıklarıma deniz feneri oldun,
Yaktığın ışık beni sana getirdi,
En güvenli barınağımsın.
Seni seviyorum diyorum,
Kuru sözcükler değil söylemim,
İçi boş mısralar hiç değil,
Dilim söylerken bunları,
Kalemim senin için yazıyor,
İçim titriyor yüreğim sesleniyor.
Yaşam hamurum seninle mayalı,
Aşkınla pişiyorum,
Seni sevdiğimi söylüyordum,
Hafif kalıyor biliyorum,
Deli divaneyim mecnunum.
Bitmeyecek bu yangınlar
Çünkü sana mecburum.
31.12.2006 Göcek/ Muğla
Esel ArslanKayıt Tarihi : 31.12.2006 18:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
