Geriye ne kalır diye sorarsın hep.
Geride kalanlar yaşar.
İnsanları tanırsın; gülen, güldüren.
İnsanları tanırsın; yaşayan, yani ah eden.
Ölüm dediğin nedir ki?
Sadece bir nokta.
Hani vardır ya imlada,
tek bir dokunuşla biter her şey sayesinde.
Tek bir noktayla ölür bütün cümleler, saniyesinde.
Dünyada en kısa ömür kelebeklerin değil, anlayacağın.
O an, orada biter her şey.
Tanıştım çok fazla edebi cümleyle, memnun olmadım ama.
Hiçbiri ebedi değildi şimdiye kadar.
Şimdi, bu zaman; nokta koyduğum zaman...
Çok edebi insanlar tanıdım;
"Şiir hayattır." diyecek kadar edepsiz.
Ama çok da şair tanıdım;
"Hayat bir şiirdir." diyecek kadar hevessiz.
Her şiirin bir sonu vardır ama şiir ölmez.
Her şeyin bir tonu var.
Ömür biter, yaşam bitmez.
Kayıt Tarihi : 1.10.2025 10:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!