Ben sevdanın oturduğu sokaktayım.
Geceler bitmiyordu seni düşüncükçe..
Bu sevda yaraydı kangren oldu
Gözümü açıyorum sen yürüyorum sen
Ayık günüm yok gibi içmeden.
Sevda sokağında garipler onlarda ben gibiler
Açılmış elleri göğe yalvarıp durmaktalar
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
