Biten Sevda Şiiri - Nezaket Toraman

Ben sevdanın oturduğu sokaktayım.
Geceler bitmiyordu seni düşüncükçe..
Bu sevda yaraydı kangren oldu
Gözümü açıyorum sen yürüyorum sen
Ayık günüm yok gibi içmeden.
Sevda sokağında garipler onlarda ben gibiler
Açılmış elleri göğe yalvarıp durmaktalar
Gelsin diye beklenen
Yüreğine kor düşmüş sevenlerin
Aşkın alev kırmızı rengi gibi
Aklım çalışmıyor seni düşünmekten gecelerce
Bir ilaç alsam faydası olurmu
Yoksa duygularım taşıyor içim acıyor
Sevdiği bir türküyü dinlesem keyif verimi
Hafiften bir ruzgar esse kokunu getirse
Diye düşlüyorum.
Yağmur bekleyen toprak sanki yüreğim
Sana öyle hasretti..

Dün senle ve sevdanla yüzleştim
Karşılaşsakta artık bitmiş birşeyler,
Diyet borcu siler bilirmisin?
Ben peşin ödemiştim
Alacaklıydım hayattan.
Baktım sen değişmemişsin,
Halen kararsızsın..
borçlusun zamana ve aşka

Sabrı öğrenmişim,
Acı herşeyi öğretiyormuş insana
Onuda öğrendim
Sevgi duruyor silinmiyor
Küllemişim ateşte almıyor artık
Kızdım kendime kızdım gönlüme.
Utandım bu kadar severken..!
Neden dedim neden,
Unutmuş nankör yüreğim vaz geçmiş
Gözümde büyüttüğüm,
O büyük aşktan sevgiden
Kalmamış geriye hiç bir şey.
20/9/2008