günler ayları aylar yılları kovaladı yine
dinlerken atan kalpleri, yorgun yüzlerinde
sevgi umudun peşinde, yalnızlık korkusu gözlerinde
karmaşık rüyalar kadar gerçekti dökülen gözyaşları teninde
gün geldiğinde
anlatacak, yaşamın bıraktığı izleri kendisinde
dinlerken hüzünlü bakışların içinde
akıp giden yılları izle bir flim şeridiyle
yalnız kalpler rıhtımında zincirli bekleyişler
geçen gemilerin ümidiyle
yalnızlık ve hüzün, çaresizlik bir bütündü
dokunulan yüreklerde
artık rüzgarı hissedecekti
nerden geldiğiyle
umarsız boşlukta salınırken düşünceler
çıkacaktı karşısına sıcak yürekli sevgi taşan
başka yalnız savrulan yaprak misali bir kalp belkide
ve bekle....
gün o gündür işte
her bitişte yeni bir başlangıç olacaktı elbette.....
Lütfiye Çilingir
2010- 01
Kayıt Tarihi : 20.1.2010 23:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!