Bitap Kollar Şiiri - Samir Şen

hangi sokaktan geçsem,
kalbimden kaçan bir mahkum
sevda ensturumanı çalıyor.
sen de nota nota birikiyorsun gözlerimde
unutturmuyor sokaklar,
yine suretin büyüyor göz bebeklerimde
ve bitap kollarımda sensizlik büyüyor.

ben üşüyorum,
yokluğunun közü ilk günkü gibi sımsıcak
biliyorum, bu yaşlar daha çok akacak.
ama olsun,
hem bilmezki gözlerim
son bahardan başka mevsim
nereye baksam bir damla yağmur düşüyor,
her şeye rağmen yar beyazdır gökte mehtap
ve bitap kollarımda sensizlik büyüyor.

unutamıyorum,
umut umut sanakoşturuyorum hala,
hala üçer beşer çıkıyorum sevda merdivenini.
sadece mısra sonlarımda soluklanıyorum virgül virgül
terk edilmiş bir şehirde
seni soruyorum şiirlere,
virane sokaklarda sensizliğim yankılanıyor
ve bitap kollarımda sensizlik büyüyor.

unutamıyorum,
buram buram sen kokuyor rüzgar,
yavaş yavaş doluyor içime.
ben de senin adınla sesleniyorum tüm lirik şiirlerime.
sensiz günler orkestrasını selamlıyorum sabaha karşı
çaldıkları her şarkı kulaklarını çınlatıyor
ve bitap kollarımda sensizlik büyüyor...