Sen susardın gecelerinde sensizliğin,
Bir ben kaybolurdu ayak izlerinde,
Şimdi göz yaşlarımı saklarım,
Kokunu bıraktığın ipeksi yastığında.
Sensiz, yokluğu kanında hisseden bir çocuk gibi yetimim şimdi,
Sensiz, koskoca boşluğun içindekiyim:
HİÇBİRŞEY...
Titriyorum, yine sen nöbetim geldi.
Damarımdan canımdan almalıyım seni,
Yokluğunun yerine...
Gel ne olur üşüyorum,
Nefesinle ısıt beni...
Kayıt Tarihi : 9.7.2008 00:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!