aldanma o tatlı öven metih düzen şuh dillere
ne sonuncusu riyânın ne de yalanların ilki
dost odur ki acı söyler benzemez şen bülbüllere
gördüğün her nur sakallı öz baban değildir bil ki
o dost ki bilir ve sever senin saf güzelliğini
niçin söylesin her daim hiç durmadan neden gerek
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta