Sokağa çıkınca
Ne yöne meyyal olacağını bilmeyince insan
Kuş diline mana vermeyince
Yeryüzüne çektiği sürmeyi görmeyince mevsimlerin
Kurumuş gazeller ortasında
Şehir mezarlığında yatanlarla
Konuşmak gerek ,Edebince
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta