Bişnev!
Diyordu asırlar ötesinden dostun şahı
Dost meclisinde doyuran can-ı
Şimdi!
Kim suçlu üstad? Sen söyle
Zaman mı düştü çöplüğe? yoksa can mı?
Dinle!
Can bilip de, candan olunan
Dost postunda bağdaş kurulan
Yazık!
Şu akla ki…
Cehalet yuvasında insan-ı kamil aradı
Dost harmanında, tozu dumana kattı
Eyvah!
Boşaldı aklın sadakat zincirleri
İspattır…
Dost; yedi uyuyanın sadık kıtmiri.
Devrim Tülay Aydın
08.şubat 2010
Şiirime güzel yorumuyla eşlik eden Hanzala ya teşekkürlerimle...
Devrim TülayKayıt Tarihi : 8.2.2010 00:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Nasipsizlere ithafdır...
NE ZAMAN, NE CAN GALİBA İNSAN DÜŞTÜ ÇÖPLÜĞE..
İLGİNÇ ÖZGÜN FARKLI DİZELERDİ.. ANLAMLI.. GÖREN GÖZÜNÜZE SEVEN GÖNLÜNÜZÜE SAĞLIK..
Kim suçlu üstad? Sen söyle
Zaman mı düştü çöplüğe? yoksa can mı?'
ne zamandı düşen ne de can...
susan çağlayanın damarlarına yangın eken içimizdeydi düş/ük sesler/i...
tebrikler...
( Dinle ) diyerek başlar bu şiirin hikayesi ve hamuş diyerek biter! anlaşılamayan bir aşkın devinimidir zaman.
Sevgili Sahram; güzeldi özün gibi.
TÜM YORUMLAR (4)