solgun bir gül yaprağıdır bişkek’te ölüm
saklanır can suyunu yitirmiş çiçekler gibi
soyuzdan kalma eski kitap içlerinde
gezer büyükçe ve içi geçmiş bir köyün
bakımsızlıktan avazınca bağıran caddelerinde
moskoftaki nazım hikmet yalnızlığı içinde
hayat her an sönmeye ayarlı bir ışıkken bedende
ölüm uhrevi bir lekedir sessizce büyür içimizde
ve sessizce alıp saklar bizi derin,dipsiz dehlizine
kirlenmeyelim diye terkedilmiş çocuk yüzlerinde
10.09.2004
Adnan ŞerifoğluKayıt Tarihi : 18.11.2005 19:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!