Bişkek'te Gurbet Şiiri - Adnan Şerifoğlu

imbiklerinden süzülürken
yabancı bir ülke akşamında anılarınız
yakıcı bir alev dolaşır damarlarınızda
ana sütü diliniz uzak bir rüzgar esintisidir
karanlık tez iner gün ışığı geç gelir

kanar derinlerinizde mecnun sevdası güller

anayurt bir adadır uzak denizlerde
yelkeniniz yoktur açıp gidesiniz
babanızın atı kıtay’da vurulmuştur gelemez
kardeşleriniz kendi derdiyle sarhoş
anneniz uzak memlekete kız vermiş
yüksek tepelere ev kurmuştur inemez
umutlarınız küçüktür büyüyemez

anılarınız en korkunç karabasandır gecelerde

güneşli günleriniz kaldı sıcak düşlerde
bir güldünüz o çiçeği solmaz bahçelerde
artık her şey ötelerde çok ötelerde
bülbülleriniz uzak ikliminizin seherinde
şarkılar söyler en ince perdelerde
ataların ruhu tüter suzinak bestelerde

memleket eski baharlardan bir nisan yağmurudur içinizde

hey dostlar şu gurbet ne kötü keder
künyemize ne yaman işlemişler
sılaya da gitsek bizimle beraber

bişkek,8 ekim 2002