Bisiz Şiiri - Kerem Reisoğlu

Bugün öyle bir yere gittim ki,
Deniz gerçekten maviydi.
Ağaçlar — özgür,
Hava… nefes bile verilmeyecek kadar berrak.

Çiçekler,
Mor,
Sarı,
Kırmızı,
Mavi…
Renklerin unutmadığı renklerdi.

Sana anlatıyorum,
Biliyor musun?

Güzellikler tam olmuyor
Sen olmayınca.

Eksik bir şey dedim buraya:
Ben ve sen.
Yani — biz.

Sen,
Hitap ettin “siz” diye.
O ses,
İnce bir bıçak gibi kulağıma geldi.

Ama ben hâlâ derim “biz”
Ve biz’i…
Seviyorum.