Her gördüğümde,
Durup durup yüzüme çarpıyor,
Alabora oluyor hislerim kuytularda.
Zaman dervişinin içinde,
Efsaneleşen bisikletin pedalları arasında,
Raksediyor vaad edilen hediyem.
Söz vermişti babam,
Sınıfımı geçince alacaktı.
Karnemin hediyesi olacak
Benim gururumu taşıyacaktı.
Arkasına gazeteden yaptığım,
Kuyruklu uçurtmam,
Tozu dumana katacaktı.
Kaç karnelerin yaz tatillerini devirdim,
İçimde hep aynı burukluk o kısır döngüde.
Şimdi ise,
Elimde kalan yerlerde sürünen,
Gazete kağıtlarından yaptığım uçurtmalarım.
Hala hasret yüklü sandığımda saklıdır.
Bu yüzdendir,
Her gördüğüm bisiklete buğzedişim.
Suçlu babamın almayışı değil,
Alamadığından dolayı yıllar sonra,
Pişmanlığını torununa aldığı,
Bisiklete nakşetmesi...
Kayıt Tarihi : 10.7.2007 17:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!