Bisiklet Şiiri - Ozan Türk

Bisiklete binen çocukları izliyorum
Camdan
Ne güzel
Sanki şu an dünyada o iki teker üstünde gördüklerinden
Ve yüzlerine vuran ruzgardan başka bir şey yok onlar için
Ne güzel…

Bir okulun bahçesinde biri
Biri dışarıda ondan hızlı sürüyor
Tek derdi arkadakinin
Yakalamak o öndekini
Yani biraz bizi andırıyor sanki…

Kıstı şimdi iyice gözlerini
Düşerse de düşer artık
Geçmesi gerek
Öndeki dönüp bir baktı şöyle alaycı
Hadi be olum! İstersen bekleyeyim
İyice yapıştı bisiklete arkadaki
Ama bu sefer ölmedi
Bu sefer geçti öndekini

Sonra,
Sonrası annemin sesi
Sonrası dedemin bana aldığı ilk bisikletim
Hafta sonu babam sonrası
Sonrası ablama vuran araba
Sonrası babamın gidişi
Sonrası annemin erkekliği
Sonrası aşık oldum ilk
İlk terk edilişim
Ve yıllar sonrası dedemin vedası
Ve hayırsızlık,utanmazlık
Ve hala affetmedim babamı
Ama iyi ki gitmiş
Sonrası yapayalnız bir kalabalık
Ve ilk koyuşu bir gidişin
Ve sonrası Karamürsel anısı
Sen sonra
Sen
Senin gidişin
Cebren ve hile ile bini bir para etmez töre ile
Sapık bir din ile
Halanın oğluna verilişin
Sonrası hala buradayım
Ölmedim yani…

Bisiklete binen çocuklar evlerine gittiler şimdi
Bense hiç çıkmadım dışarı
Onlara bir zarar gelmesin diye…