İçkim ruhumu yakar
Boğazımı değil
Gülüşünse karşı sahilin ışıklarını
Soğukta her ateş
Söner mi sanırlar da
Överler bu şehrin aşıklarını
Oysa ne sarhoş
Ne avare
Tarihin akışını yaşarlar da
Otururlar sahilimde
Kah yanar
Kah söner birilerinin gözleri
Bir seninkiler kalır
Hiç kaymayan kutup yıldızı gibi
Aklımda...
Gönlümde...
Kalemimde...
Küçücük kağıtlara kazırım heyecanlarımı da
Bakmadan okurum sana
Korkularım gerçek olur nefesinde
Olsun
Yalnız değilim ki şu kalabalıkta
Birtek sen varsın...
Kayıt Tarihi : 15.9.2006 01:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Engin Sarıca](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/15/birtek-sen-varsin.jpg)
bazanda yakar insanı
kalemine sağlık.
Şair Ahmet Ayaz
grubunda buluşalım.
Ahmet Ayaz
acı verir sadece acıtır ağlatır, zaman zaman...
iştahtan keser zayıflatır...
hayat küstürür, gözünüz kör olur...
dokunmak ister dokunamassınız, koklamak ister yapamassınız...
Aşk, acı verir insana, öldürür kimi zaman...
Aşk işte....
tebrikler...
TÜM YORUMLAR (4)