Birtanem Şiiri - Halil Manap

haykırıyorum
çığlıklarım rüzgarı okşuyor
seni seviyorum duyuyor musun

gök denizi gözlerine
şarkılarla dudaklarım mırıldanıyor
seni andıkça her anımda
orman dinginliği sessizlik
ve iklimsiz sevdam
yüreğimin sahrasında ürperiyorum

ey dilim suskun bir ölü gibiyim
hani denizlerdeki deli dalgalar kadar
.........................deliydi sevinçlerimiz
hani öpüşmelerimiz
sevişmelerimizin yeminli tanığıydı
hani kardelenlerin utangaç bakışlarına
....................................utanıp gülüşmüştük
ne güzeldi
avuçlarımıza konan kuşların senfonileri
bir kıyamet gibi göklerden düştük
......................kentlerin kimliksiz suratına
apaçık çarmıha gerildi aşk
kentlerin cazibesinden mi değişti moleküllerimiz
bundan mı tüm renkler grileşti

birtanem
dalıp derin hayallere
yürüyorum kordonda
boylu boyunca sen varsın
gül yapraklarına düşmüş
çiy damlalarında
kadehi saran ellerimin sıcaklığında tenin
gitar tınılarından kopan ezgilerin ateşinde dudakların

biliyor musun
hayalimdeki saçların
denize yansıyan kızıl bir ateş olur
dudakların aşk şarabıyla yıkanmış bir hüznün kekremsi tadı
ve yıllanmış öykülerimin inadı
ölümsüz aşklara dair
başkaldıran tüm sevişmeleri yüreğimde arşivledim

bilmem özlüyor musun
yıldız kızıllı saçlarını okşayışımı
ve kıyılar boyunca fırtınalaşan dalgaların uslanmaz çılgınlığını
ve tenimizi serdiğimiz kumların sımsıcaklığını
birtanem
serçeler kadar ürkek yüreğim
kurumuş bir dal gibi şimdi
umutlarım yitik
şiirlerim paramparça
durgun sensiz bir çöl gibiyim

hani aşkımız
okyanuslar kadar derindi
dağlardan esen rüzgarlar kadar serindi
saçlarına yansımıştı
tanrısal aşkların gizemi

avuçlarımda yüzün koklardım
ne gecem ne gündüzüm
sadece sen ve hüzün
şimdi durgun cehenneme döndü iklim
sadece sensizlik ve ölüm
bir yıldız gibi kayıp denizlerde yittin
anlıyor musun