Dokuz ay sonra o tertemiz
O sımsıcak ellerine verdiler beni
Basımı okşadın kokladın öptün
Bastın beni iman dolu bagrına göğsüne
Beşikte salladın
Ninnilerle uyuttun beni
Dualarınla serpildim büyüdüm
Ve ben sendeki sevgiyi bir baskasında görmedim
Sen baskasın
Hemde bambaskasın güzel annem
Canım annem birtanem
Insan gibi büyüttün beni
Insan olmayı ögrettin
Sevgide saygıda kusur etme dedin etmedim
Sözünden çıkmadım canım annem
Nerden bilirdim ki her defasında
Enayi yerine koyulacagımı
Olsun anne
Insan gibi insanız biz
Insan geldik insan gidecegiz
Niyetim hep insan kalmak
Zorda olsa gögsümü gere gere yürüyecegim
Hayat denen bu zalim yolda
Kimselere boyun eğmem
Bir senin birde Rabbimin önünde ancak
Gadaların benim olsun
Canıma can katan güzellerin güzeli
Anam güzel anam
Sırtımdada taşısam hakkını ödeyemem
Elini ayağını öpem
Nurtanem birtanem annem...
Kayıt Tarihi : 25.11.2006 11:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!