Yaprakları dökülen bir ağaç misali,
Gün be gün solmakta umutlarım bir, bir,
Sensizliğe alışamadım bir türlü, bitanem,
Hala ellerinin sıcaklığı var ellerimde.
Yaşantımda silinmeyen izleri,
Seni ne zaman düşünmeye başlasam,
Bir kısır döngü içinde yaşarım,
Kafamda eser yine sevda yelleri...
Neye baksam, nereye gitsem, hep sen varsın,
Bilmiyorum ne güne dek sürecek bu tükeniş,
Bu sensizlik, bu yalnızlık,
Bildiğim bir tanem, yaşam önemini yitirmiş.
Bir koşu, bir yokuş, boş ve acımasız,
Zamanı durdurmak mümkün olsa eğer,
Körü körüne ve sensiz çıkacağım,
İnan sana,beni götürecek yokuşu...
Yaşanmış yaşanacak yeniden,
Ölmüşü canlandırmak, seninle birlikte,
Olmak isterdim yinede,
Her zamanki gibi el ele, diz dize.
Ama bunlar birer düş değil mi?
Bir tanem ben nerdeyim?
Sen nerdesin?
Ve şimdi kiminlesin?
Nesibe Arslan
Nesibe ArslanKayıt Tarihi : 5.10.2006 01:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
cenk aksal
TÜM YORUMLAR (3)