Birtanem 4 Şiiri - Orhan Kutlu

Yine aklıma düştün Birtanem,
Başlayacak yine bir bir mazinin yaprakları gözlerimde,
Satır satır seni okuyup
Her kelimesinde hançerlenecek yüreğim saatlerce.
Ta ki karanlık çekilinceye dek gökyüzünden.
Bir kez daha ağlatacağım gözlerimi Birtanem.

Yalnızlığın bir parçam olduğu bu saatlerde,
Seni içimden atamayışın verdiği elem
Ve giderken kalbime bıraktığın acı
Sevdalandılar birbirlerine.
Gülşen edindiler gönlümü iki ızdırap.
O da ayrı bir dert Birtanem.

Hatırlarmısın Birtanem
İlk günler nasılda çekingendik.
Acemi sevdalıların tazeliği kokuyordu her yerimizde.
Salt mutluluk doğan o günlerde
Alabildiğine sevgi yüklüydü gönüllerimiz.
Boşaltmasını mı bilemedik Birtanem.

Baharda ne güzeldi değil mi Birtanem.
Hani papatyanın doğduğu,
İLk öpücüğün tadıldığı,
İki vücudun ilk kez sarıldığı bahar.
Kaç mevsim geçti üstünden
Unuttun mu Birtanem.

Bulutlar kadar ak hayallerimiz vardı Birtanem.
Ölümü kucaklayacaktı bu sevdayı terk eden.
Ya birbirimizin olacaktık
Ya da ölümün.
Başkasına yer yoktu gönüllerimizde.
Yeminler bile şaka olmuş Birtanem.

Daha neler yaşadık Birtanem.
Anlatmama gerek yok aslında
Yaşanması mümkün olmayan maziyi.
Ancak her şeye yeniden başlanırsa,
Güvenle, sevgiyle, aşkla belki.
Tarih tekerrürden ibarettir Birtanem.

Gün ışıyor Birtanem
Ve yalnızlığım uykuya dalıyor
Bir daha ki geceye kadar.
Sahte yaşantıma döneyim bende
Buluşuncaya kadar hayalinle.
Gelecek geceyi bekle Birtanem.