Hayat ne kadar boş ve loş,
Böylemi yaşamalı insan?
Ya boynun bükük,
Ya kalbin kırık,
Nedenler niçinler olmadan yaşasak,
Hiç soru sormasa insanlar birbirine,
En az senin benden aldığın kadar;
Birşeyler alsam senden,
Ya da ben demeden gelsen.
Gönüllerden kalplerden geldiği gibi yaşansa,
Atılan her adımda,
Söylenen her sözde,
Bir mana aranmazsa olmaz mı?
Ama şimdi, belkide daha uzaklarda olacaksın,
Belki bana eskisi gibi bakmayacaksın,
Belkide karşımda susup hiç konuşmayacaksın,
Yinede seni her sabah bekleyeceğim,
Hiç gelmeyecekmişsin gibi.
Bekleyeceğim;
Uyku sersemi olmuş bir vaziyetle sana kapı açmayı.
Kayıt Tarihi : 8.10.2005 16:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bahriye Koto](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/08/birseyler-alsam-senden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!