Birsen Ekiz Şiirleri - Şair Birsen Ekiz

Birden kapının sesi duyulur
Giden kim?

Yorgundur, yaralıdır bedenin
Kendi geç kalmışlıklarına kızarsın
Onun erken kaçışlarına kızdığın gibi

ucu güneş yanığı resme
susturamadığım yoksunluğumun Mavi'sini
rehin verdim çoktan
geç kaldığım anı
iki yanı keskin bıçak
bilmediğim kentlerin eksik kutsallığına

Her dem güneşe muhtaç kır çiçekleri gibi
Geç kalmış baharları düşlersin
Tren istasyonlarına bakıp bakıp
Yüreğini mavi hasretlerle beslersin
Gözlerini uzaklara dikip beklerken
İnatla beslediğin hayallerinden şevkat dilenirsin

yedi tahta
yedi nefes
insan boyu hizasında
zamana yama

Kınalıdır ellerim, gözlerim
Kınalıdır benim sevdam
İçimdeki kuytuluklarda
Kendi ışığına yangın
Bir mum yanar durur
Erir de yine eğilmez

Yüreğimin elifine
ölmeyi emreden
her giz söylendi daha önce
sonsuzluk bulaşmış esrik kelimelerle
bilmediğim bir şey söyleyecekmiş gibi
durma önümde...

Katışıksız varlık; genetik özgeçmişiyle kendisine sunulan donanımlara ilaveten, kendisini var oluş sebebine ulaştıracak, yeni baştan ve sonsuz bir ikmal süreci ile tanımlayacağı devinime sahip olur.
İlk aşama, bilincimizin henüz işlerlik yetisinden yoksun olarak kayıt yapabildiği süreçtir. Kayıtlar, zihinde kendisine en uygun “çekmece”lerde yer bulur. Yaşamsal dizinin oluşur.
Benzer bilgilerin karşılaştığı hazneler derinlik ve boyut kazanır. Özne kalıcı olarak diğer öznelerden ayrılır. Yapısal özellikler, ilk kez ayırt edici niteliklerle işlerlik kazanır. Varlığın, şuurlu ve fakat edilgen yapısı devamlılık gösterir bu dönemde. Birey çevresi ile duygusal bağlar kurmayı öğrenir.
Henüz deneyimleyemediğimiz durumlar, kişiler, olaylar karşısında gösterdiğimiz acziyetler, “herkes hata yapar” olgusuyla, bireyi “eksiklikler” inin var olduğu neticesine ulaştırır. Her birey, sahip olduğu sosyal ve ekonomik koşullara, eğitim düzeyine, idame ettirdiği yaşamın ayıraçlarına bağlı olarak bu noksanlıkları farklı farklı algılar. Karşılaştığımız kimi güçlükler karşısında noksanlıklarımız kaynaklı acziyetlerimiz kusurlarımızı doğurur. Kişi, bu yepyeni bilgiyi öncelikle reddetme eğilimi gösterir. Çünkü; yeni bilgi hali hazırda öğrenilenlerle çelişir. Ulaşma eğilimindeki her zihinde, bütün olumsuzluklara rağmen bilgi hakimiyet kurar. Bakir zihin bir üst katmanda yeniden tanımlar oluşturur. Tanıdığı, zaman içerisinde yeniden tanımladığı bilgiler hüzmesi, çekmecelerin kendisine küçük geldiği ve yerlerine yeni pencereler açmak gerekliliğine duyulan sorumlulukla öğrenir.
Deneyimlerle öğrenilen, fark ettiğimiz bilgi tarafından yönetiliriz. Yaşamımıza uyarlayabilme noktasında, uygulanabilirliğini sağlayamadığımız farkındalıklarımız çoğunlukla umutsuzluğa neden olur. Unutulmamalıdır ki; geçek deneyimlere kötü neticeler sonucunda ulaşılıyor…
Deneyimlerinizi paylaşın. Anlaşılamayacağı düşüncesiyle ifade etmekten kaçınmayın. Bir düşünün, ya anlattığınız her şeyi anlayabilecek birileri varsa! Nihayetinde her birey kişisel manada payına düşen kadarını özümseyecektir.