Birsen Ateş Şiirleri - Şair Birsen Ateş

umarsız bir sevinin
kanatlarında taşıyorum hüznü
gittin gideli şuursuz bir sanrı
sarıyor beynimi
sek sek oynarken
ölümle yaşam arası bir çizgide

sakladım
yüreğimde hala
düşlerimizde gezinirken
gün batımındaki kızıllığın resmi
tesellisi yoktu boşluğa
uzanmış ellerimizin

niyetim yoktu başlamaya sana
girdin kanıma bir virüs gibi
ve o gün bugündür
tedavi oluyorum
teşhis paranoid aşk
düzelemedim ki hala

özlediğim
yaşadıklarımızda kalan
yarım kalmışlığımızı bırakıp
seni hatırlatan her şeye
veda edip çekip gitmeli

gülyüzlüm
yüreğim serçe kanadında
uçuyor seninle
sevinç doğradın ruhuma
sen benim meleğimsin

inandığım renklerin soluyor
oysa o kadar renkliydin ki
gözlerim mühürlenmişti

siliniyor güzelliklerin
gözümün önüne getirip

yürüyorsun ruhuma doğru
yeniden
aşktan öldüm mü bilemedim
kaldım hayallerin kıyısında
unutturacak belki
yaşanırsa zaman

hazan mevsiminde
dökülen yapraktım
savruldum sensizliğin
rüzgarlarıyla

zamanı gelmemiş aşkın
bekliyorum
nafile yürek çırpınışlarıyla

derin acılarımdan sonra gelen
kısacık bir neşeydin