Birsen Şiiri - Haluk Yolsal

BİRSEN
saçlarından yayılan
bahar kokusuydu sokaklara
kışın en soğuk günlerinde bile
yanımdaysan üşümem
hani o köşe başını hatırlar mısın bilmem
bir sen anlardın beni
Birsen
okul yolu neşe dolardı seninle
sözünü esirgemeden,mertçe
utanmadan laf edenlerin
ağızlarını dikeceğini söylerdin
bir sen okurdun gözlerimden
Birsen

yaz tatilleri gelsin istemezdim hiç
tatillerde uzaklara giderdin
sadece ben değil
sokaktaki köşemiz
ve altında el ele tutuştuğumuz
ıhlamur ağacı da ağlardı
uzaklar niye vardı
bir sen mi müdür kızıydın
Birsen

senin için kavga ettiğimi mahallede
adına kafiyeler uydurup
duvarlara yazdığımı bilirsin
bir de mektuplarımı hani
çoğunu yanıtlamadığın mektuplarımı
bir sen bilirsin
Birsen

gecelerin ıssızlığını turlardık şehrin
Çömlekçi,Ganita,Faroz
gökyüzünden akan yıldızımdın sabahlarıma
sahillerimde yakamoz
bir sen ışığımdın
bırakıp burada beni git gidebilirsen
Birsen

ve unutarak bir sabah
yaşadığımız her şeyi
çekip gitmen bir yerlere
yıllar ne çabuk geçti böyle
bir sen bilirsin yılları
Birsen
bir de ben