Kendi ağzından hayat hikayesi
bin dokuzyüz otuzsekiz cihana
kırtıllar köyünde geldin dediler
babama muharrem, anama döne
dediysen, atayı bildin dediler
Toprak çağırmış çınarım gidiyor
Gurbetten gelende yol bitmiyor
Dünyam karardı, sanki canım çıkıyor
Artık birşey teselli etmiyor
Hep diyordum gölgen yetiyor
Sıkma körpe elleri "incitirsin"
Okşa kadife tenleri "güldürürsün"
Asma suratını "sindirirsin"
Şevkatli sözlerle "dindirirsin"
Hatcem kara gözlüm
Sağ selamet geldim alamana
Emmioğlu recep işde buldu bana fabırgada
Bura köyümüze heç benzemiyo hep beton arma
Alaman avratları bek cıbıldak, ama ben bakmam ona
Traktör parasını biriktirdimmi, hemen dönüyom sılama
Takıldığım seyr-i seferden
yine eve geç gelsem
Tozlu, nasırlı ellerden
bir demet gül versem
Dizim başlıyor, vazoya koy
dermisin
Geçen yıllar soldurmasın yüzünü
Rabbim nazardan saklasın gözümü
Sen tamamlıyorsun benim özümü
Tutarım sana verdigim her sözümü
Evlat tatlı, bir bal,.bir bağ üzümü
Divit elde için döker
Mermi değil mıh"lar çakar
Bir güle bir dikene bakar
Nameler yürekten akar
Selam olsun Şairime
Yar gözünde deryayı gördünmü
Gülüşüne, gülleri önüne serdinmi
Endamına alev, alev yandınmı
Saçlarını yel"den kıskandınmı
Sen aşıksın arkadaş
Edirneden binesim var trene
Karsta inesim var gene
Gurbet kahrı çekilmiyor
Vatanı göresim var gene
Tren dursa herbir köye
Yiğidim....
Kahpe kurşunmu yedin sırtından
Boşalttınmı şarjörü düşmana hırsından
Mekanın kan ağlıyor yasından
Ettiler mehmedimi yuvasından
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!