Birol Türk Şiirleri - Şair Birol Türk

Sanki bir kum fırtınasının tam ortasındayım
Nereye gittiğimi görmeden dolanıyorum
Esen kızgın rüzgarlar beni sürüklüyor sanki
Bazan ayaklarım yerden kesiliyor yuvarlanıyorum

Ümie ediyorum elbet bu fırtına dinecek

Kendimi buldum kaçarken yalnızlığıma
İnsanlığını yitirmişlerden uzaklaşırcasına
Bir huzur aradım durdum divane gibi
Sonsuz bir çalkantılar denizinde

Rüzgarında savrulurken hayatın

Dur gitme mahkum etme beni sensizliğe
Sakın düşme çiğtanem sende yerlere
Kalsan ne olur ayrılık çözümmü sanki
Başlayalım yeniden yaşayalım gerçek aşkı

Varmıdır aşkın hukuku

Bomboş bir bir hayatın içinde
Savrulup dururken bir garip sessizce
Farkına varamadım ansızın birden
Gönlüme bir cemre düştü aniden

Uzunca bir kışım bahara döndü

Sevemedim senin gibi
Kimseyi koyamadım yerine
Öyle derinki yaram
Çare olunmuyor derdime

Nedense dolmuyor yerin