Bir gül vardı bahçemizin en güzel köşesinde
Katmer, katmer açılmıştı bu bahar yine
Çağırıyordu bülbülleri
Gel gel beni sar beni sev diye
Bütün bülbüller hepsi bir ağızdan söylercesine
Soğuk bir kış gecesiydi kar adeta lapa, lapa yağıyordu. Sessiz sokaklarda ilerlerken adım, adım. Bir köşe başında, bir evin saçağı altına sığınmış bir kız gördüm. Ona doğru yaklaştıkça bana doğru yönelen ve anlam veremediğim o bakışları içimde bir kıvılcımın oluşmasına sebep oldu. Ona doğru daha da çok yaklaştığımda, soğuk ona o kadar işlemişti ki adeta tir, tir titrediğini gördüm. Usulca paltomu çıkarıp ona verdim. Evini sorduğumdaysa birkaç kilometre ileride olduğunu öğrendim. Yavaş, yavaş, sessiz ve ıssız sokaklarda ilerlerken, sanki ikimizde bu sessizliğe konsantre olmuş ve bunu bozmak istemezmişçesine bir tek kelime bile etmeden yürüyorduk.
Karanlık ve dar bir sokağın başına geldiğimizde, dönüp dudaklarımdan öptü ve kaçarcasına gözden kayboldu. Onun o ıslak ve soğuk dudakları dudaklarıma değdiği anda beynim işlemez duruma gelmiş artık kalbimle düşünmeye başlamıştım. Hemen koşarak eve gelip, yatağıma uzanıp, yastığıma sarılarak pembe hayaller kurup. O anlam veremediğim bakışları çözmeye çalıştım. Sanki beş bilinmeyenli bir denklem gibi. İşte ne olduysa o anda oldu o bakışlardaki sırrı çözmeye çalıştıkça içimdeki kıvılcımlar bir yangına dönüp bütün bedenimi sardı.
Sabahın erken saatlerinde en güzel kıyafetlerimi giyip, onu ilk gördüğüm o köşe başı ve vedalaştığımız, o karanlık ve dar sokakta; elimde kırmızı bir gülle günlerce bekledim. Ama nafile ne onunla ilk karşılaştığımız ne de vedalaştığımız yerde, onun tarifine uyan ne de o tarifteki birisini tanıyan birisiyle karşılaşabildim.
Hani derler ya!
Ben seni yürekten sevdim diye
Oysa ben seni yüreğimle birlikte
Tüm bedenim ve benliğimle sevdim
Her yanım bir yanına aşık
Aynaya her baktığımda
Artık benden geçti diyorum
Ama bir türlü;
Saçımdaki akların, yüzümdeki çizgilerin
Nedenini sebebini bilemiyorum
Artık ne kadar da sevmiyorum, sevmeyeceğim
Sarhoşum bu gece
Üzgünüm, hem de son derece
Bak sevgilim ne olur beni dinle
Kavuşturuyorum seni acı gerçeklere
Ama şunu unutma
Eğer bir gün,
Oturup da düşündüğünde beni.
Kalbindeki küllenmiş
Anılar alevlendiğinde,
Örümcek bağlamış mektuplarımı
Okuduğunda,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!