Devrilirdi istanbul
kapılarım vardı ardına dek açık kapılarım
büyüdüm büyüm bozuk
uyandı korkunun korkusu karanlıkta beslenir
yankı bekleyen bir çığ misali yıkmaya hazır
yakının ötesinde
kimin hüner
kalbe kan olan sefer
bu sefer değil omuzlarımdan düşmüş
dil ısırtan hırçın çehreler
omuzlar boş
nisan attım ekim biçtim
Ateş kusar
mahçup, keyifsiz
kayıyor şaşmadan uzaklara
kinlerle gizlenip sitemlere durgun
Büzülüp
alırım hissemi korkuların kırbacından
Karışmalıyım mehtapta geceye
Sırtımda çıkmaz deli gömleği
Kalbimin kırılmış keskin dilleri
korkmuşum bir tutam ıslık cebimde
Döl tutmaz sevdam girdabagark
MAVİ unutuşların denizi
Bir yalnızlık bir çıkmaz
Gecenin ayazında belirsizlik
Sırtımda bilindik bir hançer
Ellerimde çocukluktan kalma serinlik
Değişim kulacında korkum doğmuş
Şuurum acıyor muhatabım fani
Lal sokaklarda
Gül-üşüyor üryan kalplerde
Mehtaba mahkum
Çizim çizim silik bir resimde
NÖBETTEYİM
Adımlar soğuk meydanlar bilindik
saklı gözyaşlarımı kim görür
boşalır en acar saatte kim siler
hasarlı duygularımı yalnızlık örter
uğramış bozguna dörtnala yılgın
AŞKIM
öfkelerle bilenmiş kendimi çalıyorum
bırak kendini
sana renkli şalını bırakıyorum baharın
sana kışlarımızın beyaz ateşini
üşüme
beni unutma ört üzerimi
şimdi gidiyorum her an sana yaklaşarak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!