Şiirler biriktirdim sayfa sayfa
Boğulmaktansa derin dalgalarda
Ab-ı aşkından kana kana içmeden
Ben sana olan umudumu yitirdim.
Tertemiz yüzün günahsız gamzelerin
Kapkaranlık bir tünel,
Sonu gelmeyecek bir keşmekeş mi bu?
Sen ey sesi çıkmayan ışık!
Bir kez olsun dön ve cevap ver.
Neden aydınlatmazsın karanlıkları,
Değil misin yoksa o parıltı?
Kapanır ışıklar birdenbire
Bu şehre ansızın çöker hüzün
Şaha kalkıp isyan etsen bile
Geceye dönmüştür ki gündüzün
Nedendir bu kinin doğmayan güneş,
Izdırap ızdırap gelen
Tepelerden süzülüp sinsice
Çığ olup düşen tane tane
Kar.
Gözünü kör eden ey aptal
Meğerse bir tutam toz pembe
Bir umut kırıntısıydı gözümde
Hayalin bile.
Israrla beynimi kemiren bir serap
Daha dün gibi kalbimi söken ellerindi
Sanki bir mermi, oysa bin ızdırap.
Zemheriyi bahara çeviren gül gözlerindi
Acizlik neler yaptırıyor insana
Bir şiir, bir şarkıdan daha ne neler beklenir
Geçtikçe yıllar katlanıyor üstelik
Bir asır okunsa sanki neler değişir.
Hani şu motorları maviliklere sürecekleri ya
Şuracıkta esen tatlı bir rüzgar
Ferahlatan herkesi birdenbire gelen rüzgar
Neden bana hep senin ismini söyler.
Kulağıma dokununca ismin
Kalbime saplanır hançer.
Uyuşur ellerim
Sevgilim, kızım, bir tanem
Uçsuz bucaksız Sahra’m
Sana zamanın da ötesinden sesleniyorum.
Bu dünyada henüz bir varlığın olmasa da
Kulağımda baba deyişini duyabiliyorum
Sensiz, bensiz, bizsiz, aşksız
Neye yarar ki o tatlı rüyalar.
Gözümden akan bir damla yaşın
Islattığı kederli geceler.
Her gördüğümde seni
Göğsüme saplanan kör hançer.
Elini tuttuğum ilk gün,
Ve büyülendiğim o ilk gece.
O bakışlarının derinliğinde
Kayboldum.
Karanlığın belirsizliğinde
Birdenbire yanan bir mum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!