Birlikteliktir, Sen Bir Hiçsin...

Kendini Özgür Bırakıncaya Kadar Sen Bir Hiçsin.! ! ! ….? ? ?

Sevgili kelebek çocuk….
“Sen bir hiçsin! ... Kendini özgür bırakıncaya kadar.”

Geçmişimde olan biten tüm yaşamış olduğum kötü anılarımı bağışlıyorum. İçimdeki “TIRTIL DÜŞÜNCELERİMİ” bağışlıyorum. Daha “VERİMLİ”, daha “ÖZVERİLİ”, daha “YARDIMSEVER” olmak ve “BAŞARI” için seçtiğim yolu “BAĞIŞLIYORUM”
- Nereye kadar gidebilirsem gideyim “GEÇMİŞİM İLE GELECEĞİM” arasında en önemli olan “BU GÜN” kelimesinde “DÖNÜŞÜM” noktamı yakaladığımda verdiğim “KARARLARIMI” bağışlıyorum. Uzun yıllar “BAŞARISIZLIĞIN” gölgesinde “KENDİNİ İFADE” etmeden yaşarken “İNANCIM” sonsuz, “BEN, KENDİMİ GERÇEKTEN SEVİYORUM. VE KANDİMİ BAĞIŞLIYORUM”. İçimdeki kelebek çocuğu da seviyorum ve bağışlıyorum. Bir gün, “TÜRKİYE” sonrada “DÜNYA” beni konuşacak diye düşünen SESİMİ bağışlıyorum. İnsanları “DEĞİŞTİRİP, GELİŞTİRİP, DÖNÜŞÜME” uğrattığım zaman, işte, o zaman bir yerlerde olmanın hazzı içerisine gireceğim. Sevgili Kelebek Çocuk ise hep mutlu ve içindeki huzurla bütünleşecek. Değişim yıldızımın gölgesinde bulunmaktan zevk aldığım, Ve dönüşüm güneşimin farkındalık imajına ulaşabilmesi için elimden geleni yapacağım. DEĞİŞİM YILDIZIMI BAĞIŞLIYORUM…

Gelişim ayı ise bana tecrübelerime fark attıracak.

Yaşamım boyunca aldığım “KARARLARI” sonuna kadar götürmeye çalışsam da lakin öyle bir an geliyor ki yıkılmamak için kendimi zor tutuyorum. Geçmişimle geleceğim arasında yaşadığım bu günü farkında lığa dönüştürmeye çalışıyorum. Ve geçmişimi bağışlıyorum. Geleceğimi “BENİ BANA GETİR YAR TRENE” bindirip, sadece bugün için başarı yolculuğuna çıkarıyorum. İnsanları sonuna kadar duyarlılığa davet ederek bakan göz- gören göz ve farklı göz ile yetiştirmeye çalışıyorum. Bakan göz ile soran-sorgulayan oluyorlar. Gören gözle müdahale eden, sorumlu oluyorlar. Farklı göz ile yetiştirmeye çalıştığım insanlarsa sağduyulu ve kişilikli insana dönüşüyorlar. Ve böylece vizyonumu yapmakla yetinmiyor, misyonumla katkıda bulunuyorum. İçimizdeki çocuk, özgürleşiyor, gülümsüyor
ve farkında lığa varıyor.

Sevgili kelebek çocuk….
“Sen bir hiçsin! ... Kendini özgür bırakıncaya kadar.”

Artık “KİŞİSEL GELİŞİM” için “DEĞİŞİM” ve “GELİŞİM” yolumu dönüşüme gönderiyorum. Zihnimin karmaşa içerisinde olan dolaplarımı düzenliyorum. Fazla “BİLGİLERİMİ” gizli dolaba yerleştirip “ANAHTAR” ile kilitliyorum. Beynimi dört gruba ayırtıyorum. Ve her birine de kendi bölgelerinde dörde ayırtıp ayıklıyor ve yerleştiriyorum. Benim için önemli olan bölgemi tam teşkilatlı çalıştırmak için dikkat çerçevemi
konsantrasyon ile birleştiriyorum.
Analiz ve bilim bölgemde çalıştığım işleri ve aldığım kurs belgelerini A bölgesine yerleştiriyorum. Ve kilitliyorum. Anahtarını “ ÇİLİNGİRCİYE” veriyorum. B bölgeme yöneticiliğimi ve idareciliğimi yerleştiriyorum ve kilitliyorum. Anahtarı yine “ÇİLİNGİRCİYE” veriyorum. Dosyalama işlemlerimi her an arşivde hazır bekletiyorum. D bölgesine tüm hayal gücümü yerleştiriyorum. Her an hayal gücüm benimle olabilecek derecede yalnız atın gemlerinin kontrolü benimle birlikte olacak bir şekilde tutuyorum. Ve ben C bölgeme odaklanıyorum. Vazgeçmeden kendimi her an yenileyerek ön hazırlık içerisinde bekliyorum. Fırsatları kaçırmamak için kendimi değişime ve gelişime adıyorum. Fırsat çıktığı an şansımı getirecek ve ben dönüşüme uğrayacağım. Günü bekliyorum.

O an Kelebek Çocuk Türkiye’ de ve Dünya’ da bir numara olabilir. Tekrarlıyorum. Vazgeçmeden yoluma devam ediyorum. C Bölgemi de kendi arasında dörde ayırtıyorum. Liderlik için elimden geleni yapacağım. Ve yapıyorum.

Sevgili kelebek çocuk….
“Sen bir hiçsin! ... Kendini özgür bırakıncaya kadar.”

Sen bir hiçsin! . Hala kendi sorumluluklarını başkasına yıkmaya çalışıyorsun. Hatta bazen başkalarını suçladığın bile oluyor. “ÖZGÜRLÜĞÜN SINIRLI” Açık yürekliliğim ile söylemek gerekirse yaşadığın beklenmedik sorunlar karşısında özgüvenin de sarsılmalar yaşıyorsun. Çözümlenmesi gereken senin kaçtığın sorunlar... Yaptığın hatalardan çıkarman gereken ders kendini bağışlamandır. Yüreğin ve beynin “DENGE” içerisinde değil. Ağzından çıkanı kulağın duymuyor. Kararlarını “ERTELİYORSUN” Sözünde durmuyorsun. Sınırlarından dolayı hep bir mazeret buluyorsun. İçinde sakladığın ve hala çözemediğin yada henüz hazır olmadığın kendinle “YÜZLEŞMEKTEN” kaçıyorsun. Buna hazır olmadığın korkuların ile yaşamanın sana çıkardığı “BİLANÇO” çok büyük.

Sen bir hiçsin! ... Hala kendi sorumluluklarını başkasına yıkmaya çalışıyorsun. Hatta başkalarını değersiz görüyorsun. “YALNIZLIĞIN SINIRLI” Çözmen gereken en büyük sorunun sorumsuzluk. Neden başkasına yıkıp,sığınma ihtiyacı yaşıyorsun. Bir düşün! … Kendini güçlü hissettiğin zamanları... Ayakta kalmak için çabaladığın günlerini... O günleri düşünürsen seni hep bir adım ileri götüren tutum ve davranışlarını yeniden avuçlarına alma zamanı olduğunun farkına varırsın. Seni başarısızlığa ve reddedilmeye iten çözümlenememiş tırtıl düşüncelerini bir kez daha bilinçli bir şekilde gözlemlemen gerekmez mi? ...

Sen bir hiçsin! ... Hala kendi sorumluluklarını başkasına yıkmaya çalışıyorsun. Hatta başkalarını küçük görüyorsun. Senin gibi düşünen insanlar yaklaşık sen doğduğundan beri etrafında dolaşıyorlar. “CESARET” t veriyorlar, kararlarına destek veriyorlar ve seni motive ediyorlar. Sana güçlerini gösteren insanlardan uzak durmamalısın. Gelişim, değişim ve dönüşüm adına yola çıkmalısın. Daha coşkulu, daha kararlı bir gelecek arzulamalısın. Kendini ifade edebilecek yerler bulmalı aradığın güvence ile ayakta kalabilmelisin. Bunun için büyük amaçlar belirlemeli ve zincirlenmiş kapılarının anahtarını bulabilmek için bir “ÇİLİNGİRCİ” bulmalısın. Zincirlenmiş bir kapının anahtarının başkasında olması ve kaybedilmesi ne acı.

Kelebek Çocuğun sesine kulak verin: Özgürleşin! Gülümseyin! Fark Yaratın! Bütünleşin! ”... Ne Kadar Güven İçerisinde Görünürse Görünsün, Çocuk, Genç, Yaşlı; Zengin Ve ya Yoksul Tüm Canlı Varlıkların Sana Gereksinimi Vardır. Kendinizin Armağan Olduğunu Unutmayın. Gezebiliyor, Duyabiliyor, Görebiliyorsunuz. Farkında lığa varın...

İstanbul, 14 Şubat 2005