Hayallerimle Bütünüm
Hayatımın “DÖNÜŞÜM” kapılarını açıp okyanusun içine “BİLİNÇLİ- BİLİNÇSİZCE” atladığımda bile yüzmeye çalışan “YUNUS” gibi “BAŞARISIZLIKLARIMI” inci yapıp dizeceğim. Sonra inciye kendim alkışlayacağım. Bir inci yapmayı becerdiğime güleceğim. Çocukluğumdan beri o çocuk yuvarlanıp kalkıyor. Fakat, asla vazgeçmeyecek. Yıkılmayacak. İki elin sesi olmasa da Bilgelik, erdemlik, güçlülük, arzu, düş kavramlarıyla bir yaşamım olacak. Keşif önemli değil …
Hep bir şeyler yapma çabasında debelenirken “YENİLİK ve BEKLENTİLER” İle gelen “SORUMSUZLUK ve KARARSIZLIĞIN” içerisine gömülüp ve çıkamamak. Nedenini bilemediğimiz ve beynimizdeki virüsün ötesine gidememek. Peki bu virüsten hiç kurtulma çabanız olmadı mı? Yani yeniden yapılanma? Evet sırası geldi değil mi? ... Çünkü aradan üç yüz altmış beş gün geçti.
Her şey bir başka... Yine hiç sordun mu kendine...Şu ana kadar ben neler yaptım ve neler kazandım diye... “BECERİ ve YETENEKLERİ” göz önüne getirdin mi? Yada bırak büyük isteklerini yok et o an sen de yok olacaksın diyen içindeki sesi...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta