Birlikte yaşamak ...
Kalabalıklar içinde yalnız olmak
Zaten varoluş sebebi olarak zor bir olayken
Biz daha da zorlaştırıyoruz
Dibe çekmeye çalışıyoruz birbirimizi
Kalabalıklar içindeki yalnızlığımızı,
Her gün, her dakika hatırlatıyorlar ruhumuza,
Hatırlatıyoruz ruhlarına...
Perçinliyoruz tüm kötülükleri
Oysa kucaklamak dururken Dünya'yı ,
Kucaklamak dururken insanları,
Yaralı ruhları...
Biz bilmiyoruz ki sarılmayı
Biz bilmiyoruz evrendeki tek ilacımızın biz olduğunu
Biz bilmiyoruz yaşamayı, sevmeyi, sarmayı doyasıya
Çünkü öğretmemişler bize ...
Ruhumuzu sevgiyle değil kinle nefretle beslemişler yıllarca
İnsan ayrımı yapmayı öğretmişler...
Oysa ki
Oysa ki bir sarılsak
Salt bedenimizle değil ,ruhumuzla sarılsak birbirimize
Elbet yol katederiz,
Elbet aydınlığa yaklaşırız bir adım
Denesek mi? Ruhlarımızı arındırsak mı artık?
Kayıt Tarihi : 26.3.2018 18:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Simge Dinçer](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/26/birlikte-yasamak-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!