Nasıl gelebildiler ağlatırken bizi
Kalpleri,sadece kanla dolu insanlar
Birlikte ilerlerken,nasıl ayırdılar bizi
Yürekleri bizimki kadar bir değildi,belki
Her zaman sevgiyle daima yürüdük yollarda
Din, izin verseydi sarılırdık çarşafa
Olmadı beklenmedik insanlarla dışlandık
Dünyada bile hesabı tek kişiyle çıkardık
Sürüklediler bizi zorlu yollarda, yorgunum
Ama birliğimiz cehennemden kurtuluş umudum
Dostluk veya kardeşlik bunları ayıran yurdum
Unutma! birlikte daima her zaman ve zamanın
Korkma ilerle dostluk yolunda, belki kurtuluş
Yanlış olsada doğruyu bulur, Allahtır kurtuluş
Nede olsa bedende yetişir sevgi kalp ise hikmeti
Gözün görmese de daima ilerle ve birlikte daima
Kayıt Tarihi : 23.10.2015 10:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!